Περί αυγών και πουλιών

Υπάρχει μια ζωγραφιά του Μαγκρίτ όπου ένα ζωγράφος βλέπει ένα αυγό και ζωγραφίζει ένα πουλί. Ο τίτλος είναι «Ο οραματιστής». Όταν ήρθα στην Ελλάδα πριν περίπου ένα χρόνο, όλα τα στραβά που έβλεπα τα δεχόμουν προσπαθώντας να δω την φαιδρή πλευρά τους. Είναι και αυτός ένας τρόπος επιβίωσης. Έναν χρόνο μετά, χιούμορ τέλος! Καθώς άρχισα να γνωρίζω τα εδώ πράγματα καλύτερα, σιγά σιγά μου έγινε αδύνατο να βλέπω την αστεία πλευρά της κάθε κατάστασης. Το ότι οι υπάλληλοι της Εθνικής επιτρέπονταν να καπνίζουν αλλά οι πελάτες όχι, δεν μου φαίνεται πια αστείο αλλά τραγικό. Το ότι ο τσαμπουκάς υπερτερεί του κώδικα οδικής κυκλοφορίας δεν μου φαίνεται φαιδρό αλλά καταθλιπτικό. Τώρα ο μόνος τρόπος επιβίωσης είναι να γίνει κανείς οραματιστής και να βλέπει το πουλί όταν του παρουσιάζουν το αυγό.
Έτσι, όταν ο υπουργός υγείας κύριος Λοβέρδος μας βεβαίωσε τις προάλλες στην τηλεόραση ότι ο αντικαπνιστικός νόμος έχει επιτυχία και έφερε σαν παράδειγμα ότι κανείς πια δεν καπνίζει μέσα σε θαλάμους ασθενών στα νοσοκομεία και οι δύο δημοσιογράφοι γέλασαν (προφανώς αυτοί μπορούν ακόμα να βλέπουν την φαιδρή πλευρά των καταστάσεων), εγώ ένοιωσα κάποια ανακούφιση: να ένα αυγό που θα γίνει πουλί! Όταν ξυπνάμε κάθε πρωί και αναρωτιόμαστε ποιοι θα απεργήσουν σήμερα και θα μας ταλαιπωρήσουν, καλό είναι να ρίξουμε μια ματιά στην λίστα αυτών που απέργησαν ήδη, και έχουν ήδη βγάλει τα απωθημένα τους: έτσι ούτε οι αγρότες ούτε οι φορτηγατζήδες θα μας μπλοκάρουν τον δρόμο πια. Πάει αυτοί, τελειώσαμε μαζί του, τα έβγαλαν τα απωθημένα τους. Μπορεί βέβαια να είναι οι κάτοικοι της Πυλαίας, υποκινούμενοι από το Δεσπότη που ξέχασε το «Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι», και να καταλάβουν αυτοί το οδόστρωμα της περιφερειακής γιατί κάτι δεν τους αρέσει στον καινούριο νόμο περί τοπικής αυτοδιοίκησης, αλλά δέστε το από την καλή πλευρά: δεν θα το κάνουν για πολύ. Πού θα πάει, κάποιο σήριαλ θα αρχίσει στην τηλεόραση και δεν θα θέλουν να χάσουν την συνέχεια, οπότε θα φύγουν. (Ευτυχώς που υπάρχουν και τα Βραζιλιάνικα!) Κάποτε ο Ραββίνος Λίονελ Μπλού, που συχνά έδινε την «Σκέψη της ημέρας» στο BBC, είχε πει: «Ευτυχώς οι ανησυχίες μου μερικές φορές απαλείφουν η μία την άλλη: αν ανησυχώ για την καρδιά μου δεν χρειάζεται να ανησυχώ για την σύνταξη μου!» Ευτυχώς και εδώ οι κακοτυχίες απαλείφουν η μια την άλλη: αν δεν μας αρέσουν οι τόσες σαπουνόπερες στην τηλεόραση, τα τόσα ωροσκόπια και τα τόσα ματς, τουλάχιστο δίνουν το κίνητρο σε κάποιους, που κάθε λίγο και λιγάκι μας ταλαιπωρούν κλείνοντας κάποιον δρόμο, να παν στα σπιτάκια τους για να δουν το αγαπημένο τους πρόγραμμα!
Και εγώ, βλέποντας την λίστα αυτών που ήδη τελείωσαν την διαμαρτυρία τους και το γεγονός ότι ο αντικαπνιστικός νόμος είχε ήδη επιτυχία στην εφαρμογή του στα νοσοκομεία, μπορώ να οραματίζομαι μια Ελλάδα όπου κανείς δεν καπνίζει σε δημόσιο χώρο, ο κώδικας οδικής κυκλοφορίας εφαρμόζεται, οι δημόσιοι υπάλληλοι τσακίζονται να με εξυπηρετήσουν, οι δρόμοι και οι παραλίες δεν διακοσμούνται από σκουπίδια, τα φαρμακευτικά υλικά δεν κλέβονται από τα νοσοκομεία, οι γιατροί δεν απαιτούν φακελάκι και η ζωή είναι εύκολη, ωραία και χωρίς άγχος!
Μαρία Πέτρου