Περί αρχαίων και νέων Ελλήνων

Πολλοί μας κατηγορούν ότι δεν έχουμε τίποτα κοινό με τους αρχαίους ημών προγόνους. Νομίζω ότι κάνουν μεγάλο λάθος. Και θα σας το αποδείξω αμέσως.

Πάρτε για παράδειγμα τα γραπτά των αρχαίων Ελλήνων. Ήταν πάνω σε πέτρα, γραμμένα για την αιωνιότητα. Πάρτε την ιστοσελίδα του Μουσείου Βεργίνας. Έγινε πριν από περισσότερα από 10 χρόνια, μια και οι τιμές των εισιτηρίων που έχει είναι σε δραχμές, και δίνει τις ώρες λειτουργίας του Μουσείου, που βέβαια δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα, αλλά προφανώς γράφτηκαν για την αιωνιότητα. Το ίδιο και οι ιστοσελίδες για τις ώρες αναχώρησης των πλοίων από την Ουρανούπολη για το Άγιο Όρος. Και αυτές γράφτηκαν για την αιωνιότητα, έστω και αν οι ώρες που δίνουν δεν ισχύουν πια.

Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, δεν είχαν ρολόγια χειρός. Άρα, τα ραντεβού που έκλειναν προφανώς ήταν της μορφής: «Θα επέλθω ες αυριανήν πρωϊαν», εννοώντας με τα σημερινά δεδομένα, κάποια ώρα από τις 9 ως τις 2 το μεσημέρι. Ε, το ίδιο κάνουν και οι σημερινοί Έλληνες. Αν ο υδραυλικός σου πει ότι θα έρθει αύριο στις 10, μπορεί να έρθει και στις 1, την μεθεπόμενη μέρα, μια που οι αρχαίοι ημών πρόγονοι ούτε φορητά ημερολόγια είχαν!

Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι πετούσαν τα σκουπίδια τους, δηλαδή σπασμένα πήλινα αγγεία, σπασμένα γυάλινα βάζα, αποφάγια, και κομμάτια ξύλο, όπου νάναι, και αυτά, σαν φυσικά υλικά που ήταν, γινόταν γρήγορα μέρος του φυσικού περιβάλλοντος. Το ίδιο κάνουμε και οι νέοι Έλληνες: πετούμε τα σκουπίδια μας όπου νάναι και σύντομα γίνονται μέρος του φυσικού περιβάλλοντος. Έτσι, μια Ελληνική παραλία αποτελείται από νερό, πλαστικά σκουπίδια και άμμο, κατά σειρά όγκου. Όσο για ένα Ελληνικό δασάκι, περιέχει δέντρα, πλαστικά μπουκάλια νερού, σκατόχαρτα, πακέτα από τσιγάρα και προφυλακτικά γεμάτα από μισούς Έλληνες που δεν έμελλε να γίνουν! (Ευτυχώς που το ανθρώπινο σώμα έχει μόνον τεσσάρων ειδών τρύπες, αλλιώς η ποικιλία θα ήταν μεγαλύτερη.)

Οι αρχαίοι Έλληνες έτρεχαν με τα άλογα στις αρματοδρομίες. Οι νέοι Έλληνες τρέχουν με τα άλογα στις carοδρομίες.

Οι αρχαίοι Έλληνες μάλωναν για την πολιτική. Ποιός μπορεί να ξεχάσει το περίφημο «Πάταξον μεν άκουσον δε»; Οι νέοι Έλληνες κάνουν το ίδιο: «Πάταξον με, πάταξον σε».

Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν εξαιρετικές επικοινωνίες: η άλωση της Τροίας μεταδόθηκε στις Μυκήνες μέσα σε λίγες ώρες, με τις φωτιές στις κορυφές των λόφων. Οι νέοι Έλληνες είναι μανιώδεις επικοινωνοί: απαντούν στα κινητά τους τηλέφωνα που χτυπούν ακόμα και μέσα στο θέατρο και τις συναυλίες, ακόμα και μέσα στις διαλέξεις (εννοώ τον ομιλητή) ακόμα και την ώρα τηλεοπτικής εκπομπής (εννοώ τον παρουσιαστή: «Όχι δεν θέλω σάλτσα στους κεφτέδες!»-Λοιπόν τι λέγαμε; Α ναι, το νέο νομοσχέδιο κατετέθη στην Βουλή...).

Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι αγωνίζονταν ενωμένοι εναντίων των Περσών. Και οι νέοι Έλληνες αγωνίζονται ενωμένοι. Για παράδειγμα, αν βρεθεί καμιά μέδουσα σε καμιά παραλία, όλοι οι Έλληνες ενωμένοι αγωνίζονται να την εξοντώσουν. Αν υπάρχει κάπου τροχονόμος που γράφει τους αλογο-carοδρομείς, όλοι οι Έλληνες φροντίζουν να ειδοποιήσουν ο ένας τον άλλον για να τον αποφύγουν. Και αν κάποιος ξένος τολμήσει να μας πει καμιά αλήθεια, όλοι οι Έλληνες θυμόμαστε τους αρχαίους ημών προγόνους και στέλνουμε το αφελή ξένο, που δεν είχε καν ένδοξους προγόνους, στον αγύριστο. Γιατί όταν οι Γερμανοί Ευρωβουλευτές τόλμησαν να πουν ότι θα μπορούσαμε να πουλήσουμε μερικά ξερονήσια σε εκατομμυριούχους που φιλοδοξούν να έχουν τον δικό τους «Σκορπιό» ή «Σπετσοπούλα», όλοι οι Έλληνες ξεσηκωθήκαμε σύσσωμοι κατά βαρβάρων δορούμενοι, για το πώς οι Γερμαναράδες τόλμησαν να ξεστομίσουν κάτι τέτοιο!

Ξεκίνησα λέγοντας ότι θα σας αποδείξω ότι έχουμε πολλά κοινά με τους αρχαίους ημών προγόνους. Έχουμε και κοινή γλώσσα: όπερ έδει δείξαι.

Μαρία Πέτρου