Περί διαβάσματος

Ο κύριος Χρυσοχοϊδης λοιπόν δήλωσε ότι υπερψήφισε το μνημόνιο χωρίς να το έχει διαβάσει! Και ξεσηκώθηκε θύελλα! Φαντάζομαι όχι τόσο γιατί δεν το διάβασε (βάζω στοίχημα ότι οι περισσότεροι βουλευτές που το υπερψήφισαν ή το καταψήφισαν δεν το είχαν διαβάσει) αλλά γιατί είχε το νεύρο να το παραδεχτεί! Αλλά εδώ που τα λέμε, μήπως όλοι οι Χριστιανοί έχουν διαβάσει την Αγία Γραφή; Κάτι επιλεγμένα κομμάτια που διαβάζονται στην εκκλησία από τους Προφήτες και την Καινή Διαθήκη έχουν ακούσει. Στο μάθημα των Θρησκευτικών στο σχολείο ποτέ δεν είχαμε ανοίξει να διαβάσουμε την Αγία Γραφή. Ίσως για να μην δούμε πράγματα που δεν έπρεπε να δούμε! Για παράδειγμα, το ότι στην λίστα των απαγορευμένων σεξουαλικών πράξεων απαγορεύεται το σεξ ανάμεσα σε μάννα και γιό, αλλά δεν απαγορεύεται ανάμεσα σε πατέρα και κόρη! Το ότι υπάρχουν σελίδες και σελίδες που ασχολούνται με τις ακριβείς διαστάσεις λατρευτικών αντικειμένων θαρρείς και ο Θεός θα έπαιρνε μεζούρα να τα μετρήσει! Το ότι πολλά από αυτά που λένε οι Μάρτυρες του Ιεχωβά για τον Χριστιανισμό είναι πράγματι μέσα στην Αγία Γραφή, που εμείς μεν κάνουμε πως δεν τα προσέξαμε, οι δε Μάρτυρες του Ιεχωβά τα παίρνουν στην απόλυτη κυριολεξία τους. Αλλά η Καθολική εκκλησία, στο παρελθόν τουλάχιστο, είχε πάει ακόμα παραπέρα: απαγόρευε την κατοχή της Αγίας Γραφής και την μετάφραση της στα Ιταλικά και άλλες σύγχρονες γλώσσες, μέχρι ίσως και τον 18ο αιώνα, μάλιστα με ποινή θανάτου στην πυρά κατά τον 15ο αιώνα για την απλή κατοχή της Αγία Γραφής από άτομα που δεν σχετίζονταν άμεσα με την ιεραρχία της εκκλησίας. Αυτό γινόταν με το πρόσχημα της προστασίας του δόγματος από τις αιρέσεις και βασικά είχε σκοπό την καταδίκη του κόσμου στον σκοταδισμό, με το σλόγκαν «Πίστευε και μη ερεύνα».
Θυμάμαι όταν ήμουν φοιτήτρια, το ΚΚΕ κυκλοφορούσε την εξής ιστορία για να ενθαρρύνει την πίστη στο κόμμα. Κάποτε λέει κάποιος από ανώτερη κοινωνική τάξη ρώτησε έναν Ρώσο μπολσεβίκο επαναστάτη: «Εσύ τι ξέρεις και είσαι κομμουνιστής; Μήπως διάβασες Μαρξ;» Και ο επαναστάτης μπολσεβίκος, κοίταξε μπροστά με λαμπερά μάτια γεμάτα περηφάνια και οραματισμό και είπε: «Εγώ δεν διάβασα Μαρξ, διάβασε όμως ο Λένιν!» Μια άποψη είναι ότι ίσως ο κύριος Χρυσοχοϊδης θα έπρεπε να απαντήσει κάπως έτσι για να ξελασπώσει: «Το μνημόνιο δεν το διάβασα εγώ, το διάβασε όμως ο Παπανδρέου!», κοιτάζοντας μπροστά με πίστη, προσδοκία και οραματισμό προς το μέλλον! Υπάρχει όμως και η άλλη άποψη. Μερικές φορές η άγνοια είναι ευλογία. Για παράδειγμα, αν διαβάζαμε τα ψιλά γράμματα στα ασφαλιστικά συμβόλαια, ίσως να μην τα κάναμε ποτέ και να περνούσαμε όλη μας την ζωή αισθανόμενοι ανασφαλείς. Χώρια που το να μπορεί κανείς να επικαλεστεί άγνοια ανά πάσα στιγμή, γιατί δεν διάβασε κάτι που θα έπρεπε να είχε διαβάσει, είναι μια κάποια στρατηγική επιβίωσης, προπαντός πολιτικής επιβίωσης όταν το κόμμα σου βουλιάζει!
Μαρία Πέτρου